13 kwietnia – Dzień Pamięci Ofiar Katynia

Pod Pomnikiem Orła Białego zapłonął symboliczny znicz, tym samym czcząc pamięć polskich jeńców pomordowanych w Związku Radzieckim w 1940 roku. 

Sowieci po napaści we wrześniu 1939 roku wzięli do niewoli setki tysięcy jeńców, tym dziesiątki tysięcy oficerów i policjantów. Wśród zamordowanych byli oficerowie Wojska Polskiego – wybitni dowódcy i stratedzy, policjanci, urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele i prawnicy. Stanowili elitę narodu, jego potencjał obronny, intelektualny i twórczy. Od samego początku sowieci mieli względem jeńców okrutne zamiary. Zbrodnia Katyńska to skrytobójczy mord dokonany przez Sowietów na blisko 22 tysiącach obywatelach państwa polskiego, których pochowano w masowych grobach.

Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej jest obchodzony w rocznicę opublikowania w 1943 r. przez Niemców informacji o odkryciu na terenie ZSRR masowych grobów polskich oficerów. Rosjanie przyznali się do tego dopiero pół wieku później – 13 kwietnia 1990 roku Michaił Gorbaczow przekazał prezydentowi Wojciechowi Jaruzelskiemu listy przewozowe NKWD z obozów w Kozielsku i Ostaszkowie oraz spis jeńców z obozu w Starobielsku. Dopiero w 1990 roku rząd w Moskwie zdecydował się potwierdzić odpowiedzialność władz w Moskwie za zbrodnię katyńską i inne zbrodnie wówczas popełnione. Sowieci byli przekonani, że słusznie postępują mordując jeńców, ale oczywiście zatajali te fakty, bowiem wiedzieli, że konwencje międzynarodowe zabraniają mordowania jeńców. W 1992 r., na polecenie prezydenta Borysa Jelcyna, prezydent Lech Wałęsa otrzymał słynną decyzję Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 r., z podpisem m.in. Józefa Stalina. Właśnie ta decyzja dotyczyła wymordowania, bez wzywania przed sąd, polskich jeńców.

Foto: Domena publiczna

tekst: www.polskieradio.pl